Occitan

Etimologia

Del latin pacare « far la patz ».

Prononciacion

/paˈɣa/

França (Bearn) : escotar « pagar »

Sillabas

pa | gar (2)

 Vèrb

pagar

  1. Donar d'argent en escambi d'un ben material o d'un servici.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu pagar
Gerondiu pagant
Participi passat
singular plural
masculin pagat pagats
femenin pagada pagadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pagui
pague[N 1]
pagas paga pagam pagatz pagan
Imperfach pagavi pagavas pagava pagàvem pagàvetz pagavan
Preterit paguèri paguères paguèt paguèrem paguèretz paguèron
Futur pagarai pagaràs pagarà pagarem pagaretz pagaràn
Condicional pagariái pagariás pagariá pagariam pagariatz pagarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pague pagues pague paguem paguetz paguen
Imperfach paguèssi paguèsses paguès
paguèsse
paguèssem paguèssetz paguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu paga ! paguem ! pagatz !
Negatiu pagues pas ! paguem pas ! paguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)