Occitan

Etimologia

Del latin pēnsāre.

Prononciacion

/peˈza/

França (Bearn) : escotar « pesar »

Sillabas

pe | sar (2)

 Vèrb

pesar

  1. Determinar un pes.
  2. Aver un pes.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu pesar
Gerondiu pesant
Participi passat
singular plural
masculin pesat pesats
femenin pesada pesadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pesi
pese[N 1]
pesas pesa pesam pesatz pesan
Imperfach pesavi pesavas pesava pesàvem pesàvetz pesavan
Preterit pesèri pesères pesèt pesèrem pesèretz pesèron
Futur pesarai pesaràs pesarà pesarem pesaretz pesaràn
Condicional pesariái pesariás pesariá pesariam pesariatz pesarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pese peses pese pesem pesetz pesen
Imperfach pesèssi pesèsses pesès
pesèsse
pesèssem pesèssetz pesèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu pesa ! pesem ! pesatz !
Negatiu peses pas ! pesem pas ! pesetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)