pessimisme

Occitan

Etimologia

Del latin pessimus « superlatiu de malus, « marrit » ».

Prononciacion

/pesiˈmisme/, /pesiˈmisme/

escotar « pessimisme »

Nom comun

pessimisme masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
pessimisme	pessimismes
[pesiˈmisme]	[pesiˈmismes]

1. Doctrina filosofica qu'afirma que lo mal empòrta sul ben.
2. (sens corrent) Opinion, estamen d’esperit, de las personas que son versadas per creire que tot va mal.

Antonims

• optimisme

Traduccions

alemand: Pessimismus (de) anglés: pessimism (en) basc: ezkortasun (eu) catalan: pessimisme (ca)

espanhòl: pesimismo (es) francés: pessimisme (fr) italian: pessimismo (it) portugués: otimismo (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin pessimus « superlatiu de malus, « marrit » ».

Prononciacion

oriental /pəsiˈmizmə/, /pəsiˈmizmə/, occidental /pesiˈmizme/, /pesiˈmizme/

Nom comun

pessimisme masculin

Declinason
Singular	Plural
pessimisme	pessimismes

1. pessimisme ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin pessimus « superlatiu de malus, « marrit » ».

Prononciacion

/pesimism/, /pesimism/, /pɛsimism/, /pɛsimism/

Nom comun

pessimisme masculin

Declinason
Singular	Plural
pessimisme	pesfsimismes

1. pessimisme ^(oc)