picar

Occitan

Etimologia

De la meteissa raiç que lo latin picus.

Prononciacion

/piˈka/, /piˈka/

França (Bearn) : escotar « picar »

Vèrb

picar

1. Donar de còps, trucar o tustar sus quicòm.

   Picar a la pòrta

   Picar de las mans

   Picar un tèxt sul clavièr de l'ordenador

   Pican las cinc oras

2. Sonar.
3. Far un trauquet dins la pèl amb un objècte ponchut, per exemple una agulha, un fisson.
   • Una abelha m'a picat
4. Picar una dalha: batre una dalha.
5. Picar qualqu'un: cercar bregas.

Derivats

• repicar

Sinonims

• fissar
• ponchar
• ponhér

Traduccions

anglés : to knock (en), to sting (en), to pick (en) catalan : picar (ca) espanhòl : pespuntear (es) francés : frapper (fr), taper (fr), piquer (fr)

italian : pungere (it) neerlandés : steken (nl), pikken (nl) portugués : pespontar (pt)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	picar
Gerondiu	picant
Participi passat
	singular			plural
masculin	picat			picats
femenin	picada			picadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	piqui pique	picas	pica	picam	picatz	pican
Imperfach	picavi	picavas	picava	picàvem	picàvetz	picavan
Preterit	piquèri	piquères	piquèt	piquèrem	piquèretz	piquèron
Futur	picarai	picaràs	picarà	picarem	picaretz	picaràn
Condicional	picariái	picariás	picariá	picariam	picariatz	picarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	pique	piques	pique	piquem	piquetz	piquen
Imperfach	piquèssi	piquèsses	piquès piquèsse	piquèssem	piquèssetz	piquèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	pica !	—	piquem !	picatz !	—
Negatiu	—	piques pas !	—	piquem pas !	piquetz pas !	—
Nòtas