plagiària

Occitan

Etimologia

Del latin plagiarius « panaire d’òme ».

Prononciacion

lengadocian /plaˈd͡ʒjaɾi(o̞)/, /plaˈd͡ʒjaɾi(o̞)/

gascon /plaˈʒjaɾi(o̞)/, /plaˈʒjaɾi(o̞)/

provençau /plaˈd͡ʒjaʀi/, /plaˈd͡ʒjaʀi/

Sillabas

pla|già|ria

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
plagiària	plagàrias
[plaˈd͡ʒjaɾi(o̞)]	[plaˈd͡ʒjaɾi(o̞)s]

plagiària femenin (masculin: plagiari)

1. Aquela que fa sieunas las òbras d’autrú, que'n fa un pilhatge.

Parents

• plagiar
• plagiat

Sinonims

• copiaira
• contrafactritz

Traduccions

alemand: Plagiatorin (de) anglés: plagiarist (en), pilfere (en) basc: catalan: plagiària (ca)

espanhòl: plagiadora (es), plagiaria (es) francés: plagiaira (fr) italian: plagiaria (it), plagiatora (it) portugués: plagiária (pt), plagiadora (pt)

Forma d'adjectiu

plagiària

1. femenin singular de plagiari.

Catalan

Etimologia

Del latin plagiarius « panaire d’òme ».

Prononciacion

[?]

Sillabas

pla|già|ria

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
plagiària	plagiàries

plagiària femenin (masculin: plagiari)

1. plagiària ^(oc)

Forma d'adjectiu

plagiària

1. femenin singular de plagiari.