plenièr
Occitan
Etimologia
- Del latin plenarius.
Prononciacion
- /pleˈnjɛ/
Sillabas
ple|nièr
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | plenièr | plenièrs |
[pleˈnjɛ] | [pleˈnjɛs] | |
Femenin | plenièra | plenièras |
[pleˈnjɛɾo̞] | [pleˈnjɛɾo̞s] |
plenièr
- Qu'es complèt, entièr.
- (especialament) Qualifica una amassada, una assemblada, etc., de totes los membres d’una organizacion, ont totes los membres son supausats èsser fisicament presents
Traduccions
|