Occitan

Etimologia

Del latin plorare.

Prononciacion

/pluˈɾa/

França (Bearn) : escotar « plorar »

Sillabas

plo | rar (2)

 Vèrb

plorar

  1. Mostrar sa tristesa en laissar escapar de lagremas.

Variantas dialectalas

Antonims

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu plorar
Gerondiu plorant
Participi passat
singular plural
masculin plorat plorats
femenin plorada ploradas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present plori
plore[N 1]
ploras plora ploram ploratz ploran
Imperfach ploravi ploravas plorava ploràvem ploràvetz ploravan
Preterit plorèri plorères plorèt plorèrem plorèretz plorèron
Futur plorarai ploraràs plorarà plorarem ploraretz ploraràn
Condicional plorariái plorariás plorariá plorariam plorariatz plorarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present plore plores plore plorem ploretz ploren
Imperfach plorèssi plorèsses plorès
plorèsse
plorèssem plorèssetz plorèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu plora ! plorem ! ploratz !
Negatiu plores pas ! plorem pas ! ploretz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)