poèta

Occitan

Etimologia

Del latin poēta, aqueste del grèc poiētḗs.

Prononciacion

[puˈɛto̞] França (Bearn) : escotar « poèta »

Sillabas

po | è | ta (3)

Nom comun

poèta masculin (femenin: poetessa)

1. Persona qu'escriu de poesia .

Traduccions

alemand: Poet (de), Dichter (de) anglés: poet (en) basc: breton: bulgar: catalan: poeta (ca) chèc: danés: espanhòl: poeta (es) esperanto: finlandés: francés: poète (fr) francoprovençau/arpitan:

grèc: indonesian: gaelic irlandés: italian: poeta (it) lituanian: neerlandés: dichter (nl) ongrés: polonés: portugués: poeta (pt) romanés: rus: suedés: turc: ucraïnian: