ponchut

Occitan

Etimologia

Derivat de poncha amb lo sufix adjectival -ut.

Prononciacion

/punˈt͡ʃyt/, /punˈt͡ʃyt/ (lengadocian), /pũⁿˈt͡sy/, /pũⁿˈt͡sy/ (lemosin)

França (Bearn) : escotar « ponchut »

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	ponchut	ponchuts
	[punˈt͡ʃyt]	[punˈt͡ʃyts]
Femenin	ponchuda	ponchudas
	[punˈt͡ʃyðo]	[punˈt͡ʃyðos]

ponchut, femenin ponchuda

1. Terminat en poncha aguda.

Una agulha ponchuda

parlar ponchut

1. Fig. Francimandejar.

Traduccions

alemand : spitz (de) anglés : spiky (en) catalan : punxegut (ca) còrs : pinzutu (co)

espanhòl : puntiagudo (es) francés : pointu (fr) italian : puntuto (fr) sicilian : puntutu (scn)