postís
Occitan
Etimologia
- Del latin posticus « mes enrè ».
Prononciacion
- /pusˈtis/
Sillabas
pos|tís
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | postís | postisses |
[pusˈtis] | [pusˈtises] | |
Femenin | postissa | postissas |
[pusˈtiso̞] | [pusˈtiso̞s] |
postís
- Que se substituís artificialament a un quicòm de natural.
- Ajustat a una òbra per qualqu'un qu'es pas l’autor; qu'es pas autentic.
Derivats
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
postís | postisses |
[pusˈtis] | [pusˈtises] |
postís masculin
- Massa de cabels ajustada per remplaçar çò caigut de biais natural.
Sinonims
Traduccions
|