Occitan

Etimologia

De poton amb lo sufix verbal -ejar.

Prononciacion

/putuneˈd͡ʒa/

França (Bearn) : escotar « potonejar »

Sillabas

po | to | ne | jar (4)

 Vèrb

potonejar

  1. Far un poton.
    • Lo dròlle es timid e vòl pas que lo potonejem.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu potonejar
Gerondiu potonejant
Participi passat
singular plural
masculin potonejat potonejats
femenin potonejada potonejadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present potonegi
potonege[N 1]
potonejas potoneja potonejam potonejatz potonejan
Imperfach potonejavi potonejavas potonejava potonejàvem potonejàvetz potonejavan
Preterit potonegèri potonegères potonegèt potonegèrem potonegèretz potonegèron
Futur potonejarai potonejaràs potonejarà potonejarem potonejaretz potonejaràn
Condicional potonejariái potonejariás potonejariá potonejariam potonejariatz potonejarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present potonege potoneges potonege potonegem potonegetz potonegen
Imperfach potonegèssi potonegèsses potonegès
potonegèsse
potonegèssem potonegèssetz potonegèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu potoneja ! potonegem ! potonejatz !
Negatiu potoneges pas ! potonegem pas ! potonegetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)