predator
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/preða'tu/ , provençau /pʀeda'tuʀ/
Sillabas
pre|da|tor
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
predator | predators |
[preða'tu] | [preða'tus] |
predator masculin (al femenin: predatora / predatritz / predairitz)
- Animal que captura un autre animal, sa presa, per se'n noirir o per provesir sa progenitura.
- (figurat) Person qu'engana una autra, mai vulnerabla qu’ela.
Variantas dialectalas
Parents
Traduccions
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | predator | predators |
[preða'tu] | [preða'tus] | |
Femenin | predatora | predatoras |
[preða'tuɾo̞] | [preða'tuɾo̞s] |
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian, provençau | ||
Singular | Plural | |
Masculin | predator | predators |
[preða'tu] | [preða'tus] | |
Femenin | predatritz | predatrises |
[preða'tɾit͡s] | [preða'tɾizes] |
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | predator | predators |
[preða'tu] | [preða'tus] | |
Femenin | predairitz | predairises |
[preðaj'ɾit͡s] | [preðaj'ɾizes] |
reproductor
- (zoologia) Que se noirís d'espècias animalas.
- (figurat) Qu'es de natura a destruire.