procurairitz

Occitan

Etimologia

De procurar

Prononciacion

/pɾukyɾajˈɾit͡s/, /pɾukyɾajˈɾit͡s/

Sillabas

pro|cu|rai|ritz

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
procurairitz	procurairises
[pɾukyɾajˈɾit͡s]	[pɾukyɾajˈɾizes]

procurairitz masculin, (masculin: procuraire)

1. Persona abilitada a agir per altrú.
2. oficièra establida per agir en justícia al nom d'aqueles que plaidejan.
3. (Especialament) avocata representant lo ministèri public.
4. (religion Religiosa encargada dels intereses temporals d’un ostal religiós.

Variantas dialectalas

• procuraira
• procurairèla
• procuradora
• procuratritz

Sinonims

• avoada
• avocata (2) (3)
• mandatària

Traduccions

alemand: Staatsanwalt (de) anglés: public prosecutor (en) (2,3), prosecutor (en) (2,3), attorney general (en) (3), procurator fiscal (en) catalan: fiscala (ca)

espanhòl: procuradora (es), fiscala (es) francés: procureure (fr) italian: procuratora (it) portugués: procuradora (pt)