Occitan

Etimologia

De procurar

Prononciacion

/pɾukyɾajˈɾit͡s/

Sillabas

pro|cu|rai|ritz

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
procurairitz procurairises
[pɾukyɾajˈɾit͡s] [pɾukyɾajˈɾizes]

procurairitz masculin, (masculin: procuraire)

  1. Persona abilitada a agir per altrú.
  2. oficièra establida per agir en justícia al nom d'aqueles que plaidejan.
  3. (Especialament) avocata representant lo ministèri public.
  4. (religion Religiosa encargada dels intereses temporals d’un ostal religiós.

Variantas dialectalas

Sinonims

Traduccions