prodig
Occitan
Etimologia
- Del latin prodigus.
Prononciacion
/pɾuˈðik/ , provençau /pʀuˈdik/ França (Bearn) : escotar « prodig »
Sillabas
pro|dig
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | prodig | prodigs |
[pɾuˈðik] | [pɾuˈðiks] | |
Femenin | prodiga | prodigas |
[pɾuˈðiɣo̞] | [pɾuˈðiɣo̞s] |
prodig
- Despensièr, que degalha sens comptar.
- Generós, que dona sens mesura.
- Que produch en abondància.
Derivats
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
prodig | prodigs |
[pɾuˈðik] | [pɾuˈðiks] |
prodig masculin, (equivalent femenin: prodiga)
- Òme prodig