Occitan

Etimologia

Del latin promotor, de promotum, supin de promovere (« promòure »).

Prononciacion

/prumuˈtɾit͡s/, procençau /pʀumuˈtʀis/

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
promotritz promotorises
[prumuˈtɾit͡s] [prumuˈtɾizes]

promotritz femenin, (equivelent masculin: pomotor)

  1. Persona que promòu un servici o un ben.
  2. Persona qu'amodar quicòm, que ne provòca la creacion, la realizacion.
  3. (economia) Femna d'afar o societat que crompa lo terren, finança los manlèus, causís los arquitèctes e constructors e contrarotla la construccion d'immòble per ne far la revenda o los arrendar.
    • Promotritz immobilièr.

Derivats

Traduccions


 Forma d'adjectiu

promotritz

  1. Femenin singular de promptor