promotritz

Occitan

Etimologia

Del latin promotor, de promotum, supin de promovere (« promòure »).

Prononciacion

/prumuˈtɾit͡s/, /prumuˈtɾit͡s/, procençau /pʀumuˈtʀis/, /pʀumuˈtʀis/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
promotritz	promotorises
[prumuˈtɾit͡s]	[prumuˈtɾizes]

promotritz femenin, (equivelent masculin: pomotor)

1. Persona que promòu un servici o un ben.
2. Persona qu'amodar quicòm, que ne provòca la creacion, la realizacion.
3. (economia) Femna d'afar o societat que crompa lo terren, finança los manlèus, causís los arquitèctes e constructors e contrarotla la construccion d'immòble per ne far la revenda o los arrendar.
   • Promotritz immobilièr.

Derivats

• promotritz immobilièr

Traduccions

alemand: Promotorin (de) anglés: promoter (en) basc: catalan: promotora (ca)

espanhòl: promotora (es) francés: promotrice (fr) italian: promotrice (it) portugués: promotora (pt)

Forma d'adjectiu

promotritz

1. Femenin singular de promptor