prunier

Flor de prunier

Occitan

Etimologia

Bastit a partir de pruna amb lo sufix -ier.

Prononciacion

/pryˈnje/, /pryˈnje/

Sillabas

pru | nier (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
prunier	pruniers
[pryˈnje]	[pryˈnjes]

prunier masculin (provençau), (lemosin)

1. Bot. Arbre de la familha dels Rosaceae: Prunus domestica L., que lo fruch n'es la pruna.

Parents

• pruna

Variantas dialectalas

• prunièr
• pruèr (gascon)

Traduccions

alemand: Pflaumenbaum (de) masculin anglés: plum tree (en) catalan: prunera (ca) femenin chèc: slivoň (cs) femenin danés: kirsebær (da) espanhòl: ciruelo (es) masculin esperanto: prunuso (eo) francés: prunier (fr) masculin islandés: plómutré (is) italian: susino (it)

lorenc roman: : blossier (lorenc), blossî (lorenc) masculin neerlandés: pruim (nl) ongrés: szilvafa (hu) polonés: śliwa (pl) femenin portugués: ameixeira (pt) femenin romanés: prun (ro) masculin suedés: plommonträd (sv) neutre turc: erik (tr) ucraïnian: слива (uk) femenin

Francés

Etimologia

Bastit a partir de prune amb lo sufix -ier.

Prononciacion

/pʁyˈnje/, /pʁyˈnje/

França (Nancí) : escotar « prunier » França (Sesseraç) : escotar « prunier » França (Somain) : escotar « prunier »

Sillabas

pru | nier (2)

Nom comun

prunier masculin

1. Prunièr.

Parents

• prune
• prunelaie