quilha

Jòc de quilhas

Quilha d'un naviri

Occitan

Etimologia

1. Benlèu del francés quille vengut del nautalemand ancian kegil.
2. Del francés quille, vengut de l'escandinau ancian kilir, pl. de kjolr.

Prononciacion

[ki'ʎo]

França (Bearn) : escotar « quilha »

Sillabas

qui | lha (2)

Nom comun

quilha femenin

1. Peça de fusta tornejada que dins lo jòc de rampèl se deu far caire amb una bola lançada.
2. Const nav. Peça longitudinala situada jos una nau de la proa a la popa.

Parents

desquilhar quilh quilhar quilhaire

quilharèl quilhet quilhon resquilhar

Traduccions

alemand: Kegel (de)[1]; Kiel (de)[2] anglés: skittle (en)[1]; keel (en)[2] catalan: bitlla (ca)[1]; quilla (ca)[2] espanhòl: bolos (es)[1]; quilla (es)[2]; francés: quille (fr)[1] e [2] italian: birillo (it)[1]; chiglia (it)[2]