ríser

Occitan

Etimologia

Del latin rīdere.

Prononciacion

['rrize] França (Bearn) - Gascon : escotar « ríser »

Sillabas

rí | ser (2)

Vèrb

ríser

1. Mostrar son alegria amb una dobertura de la boca, d'emission de bruch e una modificacion dels traches de la cara.

Variantas dialectalas

• arríder
• rire (forma mai generala)

Derivats

• rigut
• soríser

Traduccions

alemand: lachen (de) anglés: to laugh (en) catalan: riure (ca) espanhòl: reír (es) esperanto: ridi (eo) estonian: finlandés: francés: rire (fr)

ido: indonesian: italian: ridere (it) neerlandés: lachen (nl) polonés: portugués: rir (pt) romanés: a râde (ro) sicilian: arrìdiri (scn) suedés: ucraïnian: