Occitan

Etimologia

Del latin unio (union) amb lo prefixe -re

Prononciacion

/ɾe.y'nju/

re | ü | nion (3)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
reünion reünions
[ɾe.y'nju] [ɾe.y'njus]

reünion  femenin

  1. Accion de sarrar, de reünir de partidas qu'èran estat divizadas, desünidas, isoladas, o lo quita resultat d'aquesta accion.
  2. (Figurat) Reconciliacion.
  3. En parlant de feus, de domènis, etc., accion de rejònher una causa desmembrada del tot que n'èra partida; o action de jònher pel primièr còp una causa a una autra.
  4. Accion d'acampar çò qu'èra estat escampilhat o lo resultat de la quita accion.
  5. Assamblada de personas
  6. (Matematicas) Reünion ensemblista, ensemble contenent los eleents dels ensembles considerats, sinonim de union.

Traduccions