reünir
Occitan
Etimologia
- De unir amb lo prefixe -re
Prononciacion
/reyˈni/ França (Bearn) : escotar « reünir »
Sillabas
re|ü|nir
Vèrb
reünir
- Tornar jónher çò qu'es desunit, destriat.
- Reünir las broas d’una plaga.
- Unir una causa amb una autra.
- Lo còl reünís lo cap al còrs.
- (figurat) Reconciliar, tornar en bona intelligéncia.
- Se reüniguèron contra l’enemic comun.
- Jónher pel primièr còp una causa a una autra.
- Lo rei, per son mariadatge, reüniguèt tala província a la Corona.
- Acampar.
- Totes los arts se reünissián per donar de relèu a la fèsta.
Se reünir
- S'amassar ; s'assemblar
Sinonims
Parents
Traduccions
|