recurrent

Occitan

Etimologia

Del latin recurrens « tornant lèu enrè ».

Prononciacion

/rekyˈɾen/, /rekyˈɾen/, provençau /ʀekyˈʀẽⁿ/, /ʀekyˈʀẽⁿ/

Sillabas

re|cu|rent

Adjectiu

recurrent

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	recurrent	recurrents
	[rekyˈɾen]	[rekyˈɾens]
Femenin	recurrenta	recurrentas
	[rekyˈɾento̞]	[rekyˈɾento̞s]

1. Que torna venir o aparéisser de quand en quand.
2. Que tornant enrè.
3. (medecina, fisiologia) Que se'n torna cap al punt d'origina.
   • Nervis recurrents.
4. (medecina, patologia) Que se presenta amb recurréncia, que los simptòmas d'una malautiá tornan sens pas cap novèl contacte patogèn.
   • Fèbre recurrenta.
5. (algèbra) Se dich d’una seguida o d'una seriá que cada tèrme s’exprimís dempuèi lo tèrme que lo precedís.

Sinonims

• repetitiu
• repetit.

Traduccions

alemand: wiederkehrend (de) anglés: recurrent (en) basc: erregulen (eu) catalan: recurrent (ca)

espanhòl: recurrente (es) francés: récurrent (fr) italian: ricorrente (it) portugués: recorrente (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin recurrens « tornant lèu enrè ».

Prononciacion

Polonha (Varsòvia) : escotar « recurrent »

Prononciacion

[?]

Sillabas

re|cu|rent

Adjectiu

recurrent

1. recurrent ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin recurrens « tornant lèu enrè ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « recurrent »

Prononciacion

Oriental: central /rəkuˈren/, /rəkuˈren/, balear /rəkuˈrent/, /rəkuˈrent/, /rəkuˈren/, /rəkuˈren/

Occidental: nord-occidental /rekuˈren/, /rekuˈren/, valencian /rekuˈrent/, /rekuˈrent/, /rekuˈren/, /rekuˈren/

Sillabas

re|cu|rent

Adjectiu

recurrent masculin o femenin, (plural: recurrents)

1. recurrent ^(oc)