refutar

Occitan

Etimologia

Del latin refutare.

Prononciacion

lengadocian, gascon /refyˈta/, /refyˈta/

provençau /ʀefyˈta/, /ʀefyˈta/

Sillabas

re|fu|tar

Vèrb

refutar

1. Combatre, avalir per de rasons convenceiras çò que qualqu'un mai a avançat; provar que çò qu’un adversari diguèt es de mal fondar o es pas verai.

Sinonims

• rebutar

Derivats

• refutable
  • irrefutable
• refutacion
• refutataire
• refutatiu
• refutatòri

Traduccions

alemand: refutieren (de), widerlegen (de) anglés: refute (en), rebut (en) basc: catalan: refutar (ca)

espanhòl: refutar (es) francés: réfuter (fr) italian: refutare (it) portugués: refutar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin refutare.

Prononciacion

Oriental: /rəfuˈta/, /rəfuˈta/

Occidental: nord-occidental /refuˈta/, /refuˈta/, valencian /refuˈtaɾ/, /refuˈtaɾ/

Sillabas

re|fu|tar

Vèrb

refutar

1. refutar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin refutare.

Prononciacion

/refuˈtaɾ/, /refuˈtaɾ/

Sillabas

re|fu|tar

Vèrb

refutar

1. refutar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin refutare.

Prononciacion

Portugal /ʀɨfuˈtaɾ/, /ʀɨfuˈtaɾ/

Brasil /ɦefuˈtaɾ/, /ɦefuˈtaɾ/, /xefuˈta/, /xefuˈta/

Sillabas

re|fu|tar

Vèrb

refutar

1. refutar ^(oc)