reja
Occitan
Etimologia
Del gallés *ricā que dona tamben lo francés raie. Lo mot gallés ven del proto-celtic *pr̥kā e coorespond exactament als mots germanics Furche en alemand, furrow en anglés [1].
Prononciacion
/ˈred͡zo/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : naut lemosin | |
Singular | Plural |
reja | rejas |
[ˈred͡zo] | [ˈred͡zaː] |
reja femenin (lemosin)
- Linha traçada sus una superfícia.
- Trencada que la relha de l'araire dobrís dins la tèrra pendent la laurada.
Derivats
Variantas dialectalas
Traduccions
Referéncias
- [1] Xavier Delamarre, 2003, Dictionnaire de la langue gauloise, Éditions Errance.