resignar

Occitan

Etimologia

Del latin resignare.

Prononciacion

lengadocian /rezinˈna/, /rezinˈna/, gascon /rezigˈna/, /rezigˈna/, provençau /ʀezigˈna/, /ʀezigˈna/

França (Bearn) : escotar « resignar »

Sillabas

re|sig|nar

Vèrb

resignar

1. Abandonar, renonciar a.

se resignar

1. Se sometre, acceptar.

Parents

• resignable
• resignacion
• resignat
  • resignadament
• resignatari

Catalan

Etimologia

Del latin resignare.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « resignar »

Prononciacion

Oriental: /rəziŋˈna/, /rəziŋˈna/

Occidental: nord-occidental /reziŋˈna/, /reziŋˈna/, valencian /reziŋˈnaɾ/, /reziŋˈnaɾ/

Sillabas

re|sig|nar

Vèrb

resignar

1. resignar ^(oc), demissionar

resignar-se

1. Se resignar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin resignare.

Prononciacion

/resiɣˈnaɾ/, /resiɣˈnaɾ/

Sillabas

re|sig|nar

Vèrb

resignar

1. Renonciar a un benefici o a una autoritat, per la transferir a qualqu'un mai

resignarse

1. Se resignar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin resignare.

Prononciacion

Portugal /ʀɨzigˈnaɾ/, /ʀɨzigˈnaɾ/; Brasil /ɦezigə̃ˈnaɾ/, /ɦezigə̃ˈnaɾ/, /xezigəˈna/, /xezigəˈna/

Sillabas

re|sig|nar

Vèrb

resignar

1. resignar ^(oc), demissionar

resignar-se

1. Se resignar ^(oc)