romancièr

Occitan

Etimologia

Del latin romanice « al biais dels Romans ».

Prononciacion

/rumanˈsjɛ/, /rumanˈsjɛ/

Sillabas

ro|man|cièr

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
romancièr	romancièrs
[rumanˈsjɛ]	[rumanˈsjɛs]

romancièr (lengadocian), masculin, (femenin: romancièra)

1. (Istòria, Edat Mejana) Autor d’obratges en lenga romanica e non pas en latin
2. Autor qu'escriu de romans.

Variantas dialectalas

• romancier (provençau)
• romancèr (gascon)

Iperonims

• autor
• escrivan