romegar

Occitan

Etimologia

Del latin rumĭgare ("ruminar")

Prononciacion

[rrume'ɣa]

França (Bearn) - Gascon : escotar « romegar » França (Bearn) - Lengadocian : escotar « romegar »

Sillabas

ro | me | gar (3)

Vèrb

romegar

1. Mormolhar entre sas dents, parlar a votz bassa en manifestacion d'un desacòrdi o d'una contrarietat.
2. Copar de romes.

Sinonims

• repotegar
• rondinar

Derivats

• romegaire, -a

Traduccions

afrikaans: galés: alemand: nörgeln (de) anglés: to grumble (en) catalan: remugar (ca), rondinar (ca) chèc: danés: espanhòl: refunfuñar (es) esperanto: basc: finlandés: francés: ronchonner (fr)

gaelic irlandés: islandés: italian: lituanian: neerlandés: mopperen (nl) polonés: portugués: romanés: suedés: turc: ucraïnian: