rovilh
Occitan
Etimologia
Del latin vulgar *rubĭcŭlus.
Prononciacion
/ruˈβil/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « rovilh »
Sillabas
ro | vilh (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| rovilh | rovilhs |
| [ruˈβil] | [ruˈβils] |
rovilh masculin (lengadocian)
- Quim. Oxid ferric idratat, de color roge, que se forma a la superfícia del fèrre per accion de l'umiditat de l'aire.
Parents
Variantas dialectalas
- arronha (gascon)
- arronhèra (gascon)
- ronha (gascon)
- arrovilha (gascon)
- rovilha (gascon), (vivaroalpenc)
- rodilha (gascon)
- rolh (provençal)
- rolha (lemosin), (auvernhat), (vivaroalpenc)