sagèl

Sagèl

Sagèl postal

Occitan

Etimologia

Del latin sigĭllum.

Prononciacion

[sa'(d)ʒɛl]

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « sagèl »

Sillabas

sa | gèl (2)

Nom comun

sagèl masculin

1. Aisina que i son gravadas d'armas o un títol, e que permet d'o estampar sus un document per tal de l'autentificar.
2. Marca laissada per l'instrument precedent.
3. Trocet de papièr estampat emés per una administracion postala, e que se pega sus un corrièr per fin de l'afranquir.

Variantas dialectalas

• sagèth

Derivats

• sagèl mari
• sagelar

Traduccions

alemand: Stempel (de) [1]; Siegel (de) [2]; Briefmarke (de) [3] anglés: rubber stamp (en) [1]; seal (en) [2]; stamp (en) [3] catalan: segell (ca) [1], [2] e [3] chèc: espanhòl: sello (es) [1], [2] e [3]; estampilla (es) [3] (America latina) esperanto: francés: tampon (fr) [1]; sceau (fr) [2]; timbre (fr) [3]

italian: francobollo (it) [3] lituanian: neerlandés: stempel (nl) [1]; zegel (nl) [2]; postzegel (nl) [3] ongrés: polonés: znaczek (pl) [3] romanés: ucraïnian: марка (uk) [3]