Occitan

Etimologia

Del latin sanguĭnāre.

Prononciacion

França (Bearn) : escotar « sagnar »

Prononciacion

/sanˈna/

Sillabas

sag | nar (2)

 Vèrb

sagnar

  1. Pèrdre la sang.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu sagnar
Gerondiu sagnant
Participi passat
singular plural
masculin sagnat sagnats
femenin sagnada sagnadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present sagni
sagne[N 1]
sagnas sagna sagnam sagnatz sagnan
Imperfach sagnavi sagnavas sagnava sagnàvem sagnàvetz sagnavan
Preterit sagnèri sagnères sagnèt sagnèrem sagnèretz sagnèron
Futur sagnarai sagnaràs sagnarà sagnarem sagnaretz sagnaràn
Condicional sagnariái sagnariás sagnariá sagnariam sagnariatz sagnarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present sagne sagnes sagne sagnem sagnetz sagnen
Imperfach sagnèssi sagnèsses sagnès
sagnèsse
sagnèssem sagnèssetz sagnèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu sagna ! sagnem ! sagnatz !
Negatiu sagnes pas ! sagnem pas ! sagnetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)