sevèr
Occitan
Etimologia
- Del latin severus.
Prononciacion
/seˈβɛɾ/ , provençau /seˈvɛʀ/
Sillabas
se|vèr
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | sevèr | sevèrs |
[seˈβɛɾ] | [seˈβɛɾs] | |
Femenin | sevèra | sevèras |
[seˈβɛɾo̞] | [seˈβɛɾo̞s] |
sevèr
- Qu'es regde o sens indulgéncia.
- Qu'es austèr, que se destiba pas.
- (figurat) Qu'es mai regular qu’agradiu.
- Un costum sevèr.
- Grèu (per una malautiá).
- Una forma sevèra du càncer.
Derivats
Variantas dialectalas
Sinonims
Traduccions
|