Occitan

Etimologia

Del latin sībĭlāre.

Prononciacion

/siˈbla/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « siblar »

 Vèrb

siblar

  1. Produire un son agut.

Variantas dialectalas

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lemosin
Infinitiu siblar
Gerondiu siblant
Participi passat
singular plural
masculin siblat siblats
femenin siblada sibladas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Present sible siblas sibla siblam siblatz siblan
siblen
Imperfach siblava siblavas
siblaves
siblava siblavam
siblavem
siblavatz
siblavetz
siblavan
siblaven
Preterit siblei sibleras
sibleres
siblet sibleram
siblerem
sibleratz
sibleretz
sibleren
Futur siblarai siblaras siblará siblarem siblaretz siblaran
Condicional siblariá siblarias siblariá siblariam siblariatz siblarian
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Present sible sibles sible siblem sibletz siblen
Imperfach siblessa siblessas siblessa siblessam
siblessem
siblessatz siblessan
siblessen
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Afirmatiu sibla ! siblam ! siblatz !
Negatiu siblas pas ! siblam pas ! siblatz pas !
Nòtas