Occitan

Etimologia

Del grèc ancian συνδρομή, sundromế « reünion ».

Prononciacion

/sin'ðɾɔme/, peovençau /sĩⁿ'dʀɔme/ França (Bearn) : escotar « sindròme »

Sillabas

sin|drò|me

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
sindròme sindròmes
[sin'ðɾɔme] [sin'ðɾɔmes]

sindròme neutre

  1. (medecina) Ensemble dels simptòmas caracteristics d’una malautiá.
  2. (per extension) Malautiá, sovent d’origina cromosomica, presentant aqueles simptòmas.
  3. (per extension) Ensemble dels comportaments particulars d'un grop uman patissent d'una meteissa situacion traumatizanta.
  4. (figurat) Ensemble dels comportaments anormals d'una persona o d'un grop uman.

Derivats

Traduccions