Occitan

Etimologia

De solatge.

Prononciacion

lengadocian, gascon, provençau /sulaˈd͡ʒa/
lengadocian /sulaˈt͡ʃa/

Sillabas

so|la|tjar

 Vèrb

solatjar

se solatjar

Sinonims

dimesir çò penós

Parents

Traduccions

desbarrassar d'un fais


far quicòm mens penós


Satisfar un besonh natural


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu solatjar
Gerondiu solatjant
Participi passat
singular plural
masculin solatjat solatjats
femenin solatjada solatjadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present solatgi
solatge[N 1]
solatjas solatja solatjam solatjatz solatjan
Imperfach solatjavi solatjavas solatjava solatjàvem solatjàvetz solatjavan
Preterit solatgèri solatgères solatgèt solatgèrem solatgèretz solatgèron
Futur solatjarai solatjaràs solatjarà solatjarem solatjaretz solatjaràn
Condicional solatjariái solatjariás solatjariá solatjariam solatjariatz solatjarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present solatge solatges solatge solatgem solatgetz solatgen
Imperfach solatgèssi solatgèsses solatgès
solatgèsse
solatgèssem solatgèssetz solatgèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu solatja ! solatgem ! solatjatz !
Negatiu solatges pas ! solatgem pas ! solatgetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)