teule
Occitan
Etimologia
Del latin tēgŭla.
Prononciacion
/ˈtewle/
Sillabas
teu | le (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| teule | teules |
| [ˈtewle] | [ˈtewles] |
teule masculin
- Pèça de tèrra cuècha que servís per cobrir la part superiora dels abitatges.
- Una nuòch mai escura que la nuòch s'èra enclausa tot a son entorn. Aviá begut, avalit las parets, los teules, l'ostau, lo cloquièr vesin, las oras, lo vilatge, los sèrres, las planas, la tèrra tota, e fins a las ensenhas de la nuòch (Max Roqueta, "La darrièra lèbre" dins Verd Paradís II).