Occitan

Etimologia

Del latin tutor de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

/ty'tu/

Sillabas

tu|tor

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
tutor tutors
[ty'tu] [ty'tus]

tutor masculin, (equivalents femenins: tutora, tutoressa, tutritz)

  1. Òme que ten la tutèla que li es autrejada.
  2. (educacion) Òme responsable d'una activitat de tutorat auprès dels escolans o de l'estudiants.
  3. (per extenion) Guida, defensor, conselhièr

Parents

Derivats

Sinonims

Traduccions

Òme que ten la tutèla


Òme responsable d'una activitat de tutorat


Defensor, protector


Anglés

Etimologia

Del latin tutor de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

General /ˈtjuːtə/, EUA /ˈtutɚ/

Sillabas

tu|tor

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
tutor tutors

tutor

  1. (educacion) tutor (oc) / tutritz (oc)
  2. (EUA, educacion) tutor (oc) / tutritz (oc)
  3. (Quebèc, juridic) tutor (oc) / tutritz (oc)

 Vèrb

tutor

  1. (educacion) Far de tutorat

Catalan

Etimologia

Del latin tutor de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

Oriental /tuˈto/ Occidental: nord-occidental /tuˈto/, valencian /tuˈtoɾ/

Sillabas

tu|tor

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
tutor tutors

tutor

  1. tutor (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin tutor de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

/[tuˈtoɾ/

Sillabas

tu|tor

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
tutor tutores

tutor

  1. tutor (oc)
  2. (òrt) paissèl, rama

Portugués

Etimologia

Del latin tutor de tueor (« gaitar fixament » d’ont « susvelhar, protegir »).

Prononciacion

/tuˈtoɾ/

Sillabas

tu|tor

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
tutor tutores

tutor

  1. tutor (oc)
  2. (òrt) paissèl, rama