Occitan

Etimologia

De l'anglés wagon, del neerlandés wagen (« veitura, vagon »), del protogermanic *wagna, del radical indoeuropèu *wegʰ-. Parent del latin veho (« conduire »), del chèc vůz (« veïcul »).

Prononciacion

/ba'ɣu/

Sillabas

va | gon

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
vagon vagons
[ba'ɣu] [ba'ɣus]

vagon masculin

  1. (Camin de fèrre) Veïcul dotat de ròdas d'acièr utilizat dins lo domèni ferroviari.

Traduccions