venjança

Occitan

Etimologia

De venjar amb lo sufix -ança.

Prononciacion

[ben'ʤanso]

França (Bearn) : escotar « venjança »

Sillabas

ven | jan | ça (3)

Nom comun

venjança femenin

1. Accion de venjar o de se venjar.

Parents

• venjar
• venjatiu, -iva

Traduccions

alemand: Rache (de) anglés: vengeance (en), revenge (en) basc: breton: bulgar: catalan: venjança (ca) chèc: pomsta (cs) espanhòl: venganza (es) francés: vengeance (fr)

grèc: εκδίκηση (el) italian: vendetta (it) polonés: zemsta (pl) portugués: vingança (pt) romanés: rus: sicilian: vinnitta (scn) naut sorab: ucraïnian: