Occitan

Etimologia

Dau bas latin vīrare, en latin classic vĭbrare .

Prononciacion

/biˈɾa/

França (Bearn) : escotar « virar »

 Vèrb

virar

  1. Bolegar per un movement de rotacion, coma una ròda a l'entorn de son ais.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lemosin
Infinitiu virar
Gerondiu virant
Participi passat
singular plural
masculin virat virats
femenin virada viradas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Present vire viras vira viram viratz viran
viren
Imperfach virava viravas
viraves
virava viravam
viravem
viravatz
viravetz
viravan
viraven
Preterit virei vireras
vireres
viret vireram
virerem
vireratz
vireretz
vireren
Futur virarai viraras virará virarem viraretz viraran
Condicional virariá virarias virariá virariam virariatz virarian
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Present vire vires vire virem viretz viren
Imperfach viressa viressas viressa viressam
viressem
viressatz viressan
viressen
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
iu tu eu
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
ilhs
elas
Afirmatiu vira ! viram ! viratz !
Negatiu viras pas ! viram pas ! viratz pas !
Nòtas