vogar

Occitan

Etimologia

benlèu del latin vocare « cridar (crits dels remaires) »

Prononciacion

lengadocian, gascon /buˈɣa/, /buˈɣa/

provençau /vuˈga/, /vuˈga/

Sillabas

vo|gar

Vèrb

vogar

1. (marina) Èsser pojat sus l’aiga a fòrça de las remas ; nadar a la rema.
2. (marina) Amodar la vòga
3. (per extension) Navegar de quin biais que siá.

Variantas dialectalas

• avogar (lengadocian)

Sinonims

• nadar
• remar

Locucions derivadas

• vòga la galèra

Traduccions

alemand: rudern (de), schaukeln (de) anglés: sail (en), row (en) basc: catalan: vogar (ca)

espanhòl: bogar (es) francés: voguer (fr) italian: vogare (it) portugués: vogar (pt)

Catalan

Etimologia

benlèu del latin vocare « cridar (crits dels remaires) »

Prononciacion

Oriental: central /buˈɣa/, /buˈɣa/, balear /voˈɣa/, /voˈɣa/, /vuˈɣa/, /vuˈɣa/

Occidental: nord-occidental /boˈɣa/, /boˈɣa/, valencian /voˈɣaɾ/, /voˈɣaɾ/, /boˈɣaɾ/, /boˈɣaɾ/

Sillabas

vo|gar

Vèrb

vogar

1. vogar ^(oc)
2. Nadar
3. Brandir las campanas

Portugués

Etimologia

benlèu del latin vocare « cridar (crits dels remaires) »

Prononciacion

Portugal /vuˈgaɾ/, /vuˈgaɾ/

Brasil /voˈga(ɾ)/, /voˈga(ɾ)/

Sillabas

vo|gar

Vèrb

vogar

1. vogar ^(oc)
2. Valer