Occitan

Etimologia

Del latin computare (« comptar, calcular, prene en compte, nombrar »)

Prononciacion

Sillabas

comp | tar (2)

 Vèrb

comptar

  1. Determinar (una quantitat, un nombre), subretot per un nombrament, senon per un calcul.
    • Marcar, comptar los punts.
  2. (absoludament) Calcular.
    • Sap legir, escriure e comptar.
  3. (absoludament) (especialament) Enonciar successivament los nombres entièrs naturals.
    • Comptar fins a vint, fins a cent.
    • Comptar sus sos dets.
  4. (per extension) Trobar tròp granda una quantitat.
    • Compti los moments passats luènh de te.
  5. Pagar una soma a qualqu’un.
    • Se li comptèt cent cinquanta èuros.
  6. Prene en compte d’una causa per qualqu’un.
    • Li comptaràn sa traïson.
  7. Comprene dins un compte, dins un nombrament.
    • Aquel esplech deu èsser comptat d'entre los mai glorioses.
  8. Comprene, conténer.
    • La vila compta detz mila abitants.
  9. Èsser comptat.
    • Aquò compta.
  10. Reglar, soldar lo compte que se ten amb qualqu’un.
    • Ai comptat amb el, li devi pas pus res.
  11. (figurat) Prene en compte per qualqu’un o quicòm, de çò que vòl, que pòt, que se li deu.
    • Comptar amb qualqu’un.
  12. Se prepausar ; creire ; projectar.
    • Comptava se repauser un còp arribat.
  13. (intransitiu) Aver d'importança.
    • I a pa que Ièu que compti.

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin computare (« comptar, calcular, prene en compte, nombrar »)

Prononciacion

  • Oriental: central /kumˈta/, balear /komˈta/, /kumˈta/
  • Occidental: nord-occidental /komˈta/, valencià /komˈtaɾ/

Sillabas

comp | tar (2)

 Vèrb

comptar

  1. Comptar