Occitan

Etimologia

Del latin tuberculum « protuberància ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /tyβeɾˈkyle/
provençau /tybeʀˈkyle/

Sillabas

tu|ber|cu|le

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
tubercule tubercules
[tyβeɾˈkyle] [tyβeɾˈkyles]

tubercule masculin

  1. (botanica) Excrescéncia gibosa que ven sus una fuèlha, una racina d’una planta.
  2. (per analogia) Partida enflada d’un rizòma o d’una racina rica en substàncias de sèrva qu'asseguran la subrevida de las plantas pendent la temporada d’ivèrn e sovent lor multiplicacion per via vegetativa.
  3. (per extension) Planta produsent des tuberculs, coma la trufa.
  4. (medecina) Eminéncia que se forma sus la pèl.
  5. (medecina) Alteracion morbida e ulcerosa que paréis subretot als palmons.
  6. (anatomia) Tuberositat, enflada d'unes òsses ont s’estacan de muscles o de ligaments.
  7. (zoologia) Giba presenta sul bèc d'unes aucèls.

Variantas dialectalas

Parents

Traduccions

Francés

Etimologia

Del latin tuberculum « protuberància ».

Prononciacion

/tybɛʁkyl/

Sillabas

tu|ber|cu|le

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
tubercule tubercules
[tybɛʁkyl]

tubercule masculin

  1. tubercule (oc)