Veire tanben : ome, Òme

Occitan

Etimologia

Del latin hŏmō, hŏmĭnis.

Prononciacion

/ˈɔme/

França (Bearn) : escotar « òme »

Sillabas

ò | me (2)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
òme òmes
[ˈɔme] [ˈɔmes]

òme masculin

  1. Èsser uman mascle.
  2. Espècia umana en general.
  3. antrop.Genre de primats antropoïdes que l'òme actual (Homo sapiens sapiens) ne fa part.

Variantas dialectalas

  • òmi
  • òmen ([-œn])[1] (vivaroaupenc, nòrd de las Valaas Occitanas, Chaumont)

Derivats

Traduccions

Referéncias

  1. Ésse soun mèitre de Renato Sibille, 2014