Bèucaire
Occitan
Etimologia
Dau provençau bèu (bèl en lengadocian), e caire , «pèira angulosa, ròca» e per extension «plaça fòrta».
Prononciacion
['bɛw'kajre]
Sillabas
Bèu | Cai | re (3)
Nom pròpri
Bèucaire
Varianta ortografica
modificarLocucions derivadas
Traduccions
Referéncias
modificar- Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des pays occitans, Éditions Sud Ouest, 2007 (ISBN 978-2-87901-808-9)
- Josiana Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l'occitan, Trabucaire, 2011
Vejatz tanben
- Bèucaire sus Wikipèdia