abstrach
Occitan
Etimologia
- Del latin abstractus
Prononciacion
/at͡sˈtɾat͡ʃ/ , provençau: /at͡sˈtʀat͡ʃ/
Sillabas
abs|trach
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | abstrach | abstraches |
[at͡sˈtɾat͡ʃ] | [at͡sˈtɾat͡ʃes] | |
Femenin | abstracha | abstrachas |
[at͡sˈtɾat͡ʃo̞] | [at͡sˈtɾat͡ʃo̞s] |
abstrach
- Qu'es pas concrèt, qu'es pas real o que ten de l’abstraccion.
- Se dich d’un art, per oposicion a figuratiu, que representa pas res qu'existís dins lo mond conegut.
- L’art abstrach, la musica abstracha.
- Qu'es malaisit de comprene, de penetrar.
- Un escrivan, un filosòf abstrach.
- (gramatica) Nom significant una idèa abstracha.
- Nom abstrach.
Variantas dialectalas
Parents
Traduccions
Forma de vèrb
abstrach
- participi passat al masculin singular de abstraire