acaminar
Occitan
Etimologia
De camin.
Prononciacion
/akamiˈna/
França (Bearn) : escotar « acaminar »
Sillabas
a|ca|mi|nar
Vèrb
acaminar (lengadocian) (gascon) (provençau)
- Far dintrar, far avançar dins un camin.
- Transportar cap endacòm.
acaminar
Variantas dialectalas
- achaminar (lemosin), (auvernhat), (vivaroaupenc)
Sinonims
Parents
Traduccions
Conjugason
Gascon
Infinitiu | acaminar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | acaminant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | acaminat | acaminats | ||||
femenin | acaminada | acaminadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
jo | tu | eth era |
nosautes nosautas |
vosautes vosautas |
eths eras | |
Present | acamini | acaminas | acamina | acaminam | acaminatz | acaminan |
Imperfach | acaminavi | acaminavas | acaminava | acaminàvam | acaminàvatz | acaminavan |
Preterit | acaminèi | acaminès | acaminè | acaminèm | acaminètz | acaminèn |
Futur | acaminarèi | acaminaràs | acaminarà | acaminaram | acaminaratz | acaminaràn |
Condicional | acaminarí | acaminarés | acaminaré | acaminarem | acaminaretz | acaminarén |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
jo | tu | eth era |
nosautes nosautas |
vosautes vosautas |
eths eras | |
Present | acamini | acamines | acamine | acaminem | acaminetz | acaminen |
Imperfach | acaminèssi | acaminèsses | acaminèsse | acaminèssem | acaminèssetz | acaminèssen |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
jo | tu | eth era |
nosautes nosautas |
vosautes vosautas |
eths eras | |
Afirmatiu | — | acamina ! | — | acaminem ! | acaminatz ! | — |
Negatiu | — | ne acamines pas ! | — | ne acaminem pas ! | ne acaminetz pas ! | — |
Lengadocian
Infinitiu | acaminar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | acaminant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | acaminat | acaminats | ||||
femenin | acaminada | acaminadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | acamini acamine[N 1] |
acaminas | acamina | acaminam | acaminatz | acaminan |
Imperfach | acaminavi | acaminavas | acaminava | acaminàvem | acaminàvetz | acaminavan |
Preterit | acaminèri | acaminères | acaminèt | acaminèrem | acaminèretz | acaminèron |
Futur | acaminarai | acaminaràs | acaminarà | acaminarem | acaminaretz | acaminaràn |
Condicional | acaminariái | acaminariás | acaminariá | acaminariam | acaminariatz | acaminarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | acamine | acamines | acamine | acaminem | acaminetz | acaminen |
Imperfach | acaminèssi | acaminèsses | acaminès acaminèsse |
acaminèssem | acaminèssetz | acaminèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | acamina ! | — | acaminem ! | acaminatz ! | — |
Negatiu | — | acamines pas ! | — | acaminem pas ! | acaminetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
|
Provençau
Infinitiu | acaminar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | acaminant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | acaminat | acaminats | ||||
femenin | acaminada | acaminadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | eu ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
elei elei | |
Present | acamini acamine |
acamines | acamina | acaminam | acaminatz | acaminan |
Imperfach | acaminavi acaminave |
acaminaves | acaminava | acaminaviam | acaminaviatz | acaminavan |
Preterit | acaminèri acaminère |
acaminères | acaminèt | acaminèriam | acaminèriatz | acaminèron |
Futur | acaminarai | acaminaràs | acaminarà | acaminarem | acaminaretz | acaminaràn |
Condicional | acaminariáu | acaminariás | acaminariá | acaminariam | acaminariatz | acaminarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | eu ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
elei elei | |
Present | acamini acamine |
acamines | acamine | acaminem | acaminetz | acaminan |
Imperfach | acaminèssi acaminèsse |
acaminèsses | acaminès acaminèsse |
acaminessiam | acaminessiatz | acaminèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | eu ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
elei elei | |
Afirmatiu | — | acamina ! | — | acaminem ! | acaminatz ! | — |
Negatiu | — | acamines pas ! | — | acaminem pas ! | acaminetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
Referéncias
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
- Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C.