acreditar

Occitan

Etimologia

De crèdit amb lo prefix «a-» e del sufix «-ar»

Prononciacion

lengadocian, gascon /akɾeðiˈta/, /akɾeðiˈta/

Bearn : escotar « acreditar »

provençau /akʀediˈta/, /akʀediˈta/

Sillabas

a|cre|di|tar

Vèrb

acreditar

1. Metre qualqu’un en crèdit; far venir digne de fisança
2. (diplomacia) Far reconéisser un ambaissador, un negociador, etc. Li balhar las letras credencialas.
3. Far venir credible, versemblable, balhar de valor.

s'acreditar

1. Ganhar en reputacion.
2. Venir plausible.

Parents

• crèdit
• creditar
• descreditar

Traduccions

alemand: akkreditieren (de) anglés: accredit (en) basc: catalan: acreditar (ca)

espanhòl: acreditar (es) francés: accréditer (fr) italian: accreditare (it) portugués: acreditar (pt)

Catalan

Etimologia

De crèdit amb lo prefix «a-» e del sufix «-ar»

Prononciacion

Oriental: /əkɾəðiˈta/, /əkɾəðiˈta/

Occidental: nord-occidental /akɾeðiˈta/, /akɾeðiˈta/, valencian /akɾeðiˈtaɾ/, /akɾeðiˈtaɾ/, /akɾeðiˈta/, /akɾeðiˈta/

Sillabas

a|cre|di|tar

Vèrb

acreditar

1. acreditar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De crédito amb lo prefix «a-» e del sufix «-ar»

Prononciacion

/akɾeð̞iˈt̪aɾ/, /akɾeð̞iˈt̪aɾ/

Sillabas

a|cre|di|tar

Vèrb

acreditar

1. acreditar ^(oc)

Portugués

Etimologia

De crédito amb lo prefix «a-» e del sufix «-ar»

Prononciacion

Portugal /ɐkɾɨdiˈtaɾ/, /ɐkɾɨdiˈtaɾ/

Brasil /akɾedʒiˈta(ɾ)/, /akɾedʒiˈta(ɾ)/

Sillabas

a|cre|di|tar

Vèrb

acreditar

1. acreditar ^(oc)