descreditar

Occitan

Etimologia

De crèdit amb lo prefix privatiu «des-» e del sufix «-ar»

Prononciacion

lengadocian, gascon /deskɾeðiˈta/, /deskɾeðiˈta/

provençau /deskʀediˈta/, /deskʀediˈta/

Sillabas

des|cre|di|tar

Vèrb

descreditar

1. Far caire en descrèdit, far portar lo descredit, sus qualqu'un o quicòm.

Parents

• acreditar
• crèdit
• creditar

Sinonims

• denigrar
• desconsiderar
• denigrar
• deslausar
• despresar

Traduccions

alemand: diskreditieren (de) anglés: discredit (en), debunk (en) basc: catalan: desacreditar (ca)

espanhòl: desacreditar (es) francés: discréditer (fr) italian: screditare (it), discreditare (it) portugués: desacreditar (pt)