descrèdit

Occitan

Etimologia

De crèdit amb lo prefix privatiu «des-»

Prononciacion

lengadocian, gascon /desˈkɾɛðit/, /desˈkɾɛðit/

provençau /desˈkʀɛdit/, /desˈkʀɛdit/

Sillabas

des|crè|dit

Nom comun

descrèdit masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
descrèdit	descrèdits
[desˈkɾɛðit]	[desˈkɾɛðits]

1. Baissa o pèrda del crèdit o de la reputacion que gausissiá una persona o una causa.

Parents

• acreditar
• crèdit
• descreditar

Sinonims

• desconsideracion

Traduccions

alemand: Diskreditierung (de), Misskredit (de) anglés: discredit (en), discrediting (en) basc: catalan: descrèdit (ca), desprestigi (ca)

espanhòl: descrédito (es), desprestigio (es), desacreditación (es) francés: discrédit (fr) italian: discredito (it) portugués: descrédito (pt), desprestígio (pt), desacreditação (pt)

Catalan

Etimologia

De crèdit amb lo prefix privatiu «des-»

Prononciacion

oriental /dəsˈkɾɛðit/, /dəsˈkɾɛðit/, occidental /desˈkɾɛðit/, /desˈkɾɛðit/

Sillabas

des|crè|dit

Nom comun

descrèdit masculin

Declinason
Singular	Plural
descrèdit	descrèdits
[desˈkɾɛðit]	[desˈkɾɛðits]

1. descrèdit ^(oc)