antagonisme
Occitan
Etimologia
- Del grèc ancian ἀγωνία « luta ».
Prononciacion
/antaɣuˈnisme/, Provençau /õⁿtaguˈnisme/
Adjectiu
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| antagonisme | antagonismes |
| [antaɣuˈnisme] | [antaɣuˈnismes] |
antagonisme
- Estat de luta, de rivalitat o d'oposicion entre doas fòrças, dos principis.
- Antagonisme d’opinions, de vejaires, de sistèmas.
- (fisiologia) Accion de dos muscles, de dos organs, de doas substàncias agissent en sens contrari.
- L'antagonisme del bicèps e del tricèps dins lo braç.
Parents
Traduccions
|
Catalan
Etimologia
- Del grèc ancian ἀγωνία « luta ».
Prononciacion
Adjectiu
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| antagonisme | antagonismes |
antagonisme
Francés
Etimologia
- Del grèc ancian ἀγωνία « luta ».
Prononciacion
/ɑ̃taɡɔnism/
Adjectiu
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| antagonisme | antagonismes |
| [ɑ̃taɡɔnism] | |
antagonisme