aplanar

Occitan

Etimologia

De plan amb lo prefix a- e lo sufix -ar

Prononciacion

/aplaˈna/, /aplaˈna/

Sillabas

a|pla|nar

Vèrb

aplanar

1. Far venir plan, planièr
2. (Sens figurat) Levar las dificultats, los empaches qu'òm encontra dins un afar.

Variantas dialectalas

• aplanir

Sinonims

• alisar / alispar
• blandir
• lissar
• nivelar

Derivats

• aplanadís
• aplanadoira / aplanaira
• aplanaire
• aplanament
• aplanatge

Traduccions

alemand: füllen (de) anglés: fill (en) basc: catalan: aplanar (ca)

espanhòl: aplanar (es) francés: aplanir (fr) italian: appianare (it) portugués: aplanar (pt)

Catalan

Etimologia

De plan amb lo prefix a- e lo sufix -ir

Prononciacion

Oriental /əpɫəˈna/, /əpɫəˈna/

Occidental: nord-occidental /apɫaˈna/, /apɫaˈna/, valencià /apɫaˈnaɾ/, /apɫaˈnaɾ/, /apɫaˈna/, /apɫaˈna/

Sillabas

a|pla|nar

Vèrb

aplanar

1. aplanar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De plan amb lo prefix a- e lo sufix -ir

Prononciacion

/aplaˈnaɾ/, /aplaˈnaɾ/

Sillabas

a|pla|nar

Vèrb

aplanar

1. aplanar ^(oc)

Portugués

Etimologia

De plan amb lo prefix a- e lo sufix -ir

Prononciacion

Portugal /ɐplɐˈnaɾ/, /ɐplɐˈnaɾ/

Brasil /aplãˈnaɾ/, /aplãˈnaɾ/, /aplaˈna/, /aplaˈna/

Sillabas

a|pla|nar

Vèrb

aplanar

1. aplanar ^(oc)